"Gliwickie Metamorfozy" - Stowarzyszenie na Rzecz Dziedzictwa Kulturowego Gliwic

Łotwa, Estonia i Finlandia

Gliwiczanie odwiedzili

www.gliwiczanie.pl

	Lubię zwiedzać nowe miejsca, więc gdy znów trafiła się okazja wyjazdu na wycieczkę objazdową natychmiast się zapisałam. Tym razem ruszyliśmy nad Bałtyk do Łotwy, Estonii i Finlandii. Podróż dość męcząca bo pierwszy etap podróży to 15 godzin w autokarze z drobnymi przerwami - do przejechania 1019 km. Potem to już małe skoki w porównaniu.....
	Zapakowaliśmy się do autokaru i ruszyliśmy.



	Jechaliśmy całą noc i jeszcze kawałek dnia, aby w końcu dotrzeć do małej miejscowości Jurmala na wybrzeżu zatoki Ryskiej. Jurmala to uzdrowisko istniejące już od XVIII wieku. W XIX wieku szybko się rozwinęło i było bardzo popularne, m.in. wśród oficerów rosyjskiej armii, którzy przyjeżdżali tutaj na rehabilitacje po wojnie napoleońskiej 1812, wracając później w to miejsce ze swoimi rodzinami. Z Rygą łączyły już wówczas Jurmałę regularne kursy dyliżansowe. W 1834 r. wybudowano tu pierwszy hotel, a w 1881 r. zezwolono na wspólne kąpiele morskie kobiet i mężczyzn. Po odzyskaniu niepodległości przez Łotwę Jurmala dalej przyciąga turystów głównie z Rosji i Białorusi. Jurmala liczy ok. 50 tys. mieszkańców, a w sezonie odwiedza ją 250 tysięcy turystów....











	Rozprostowalismy zdrętwiałe nogi spacerując po urokliwym miasteczku, a następnie niechętnie wsiedliśmy do autobusu i pojechaliśmy dalej.



	Mały "skok" z Jurmali do Rygi, gdzie od razu ruszyliśmy na zwiedzanie.
	Ryga, to największe wśród miast krajów nadbałtyckich. Jest też zarazem stolica Łotwy. Powierzchnia miasta przekracza 300 km2, a chłodny skandynawski klimat nadaje miastu specyficznego charakteru. Miasto leży u ujścia rzeki Dźwiny do Bałtyku, dzięki czemu Ryga jest ważnym węzłem komunikacyjnym ze swoim portem morskim i rzecznym. Jest to również ważny ośrodek przemysłowy, gospodarczy oraz kulturalno-naukowy. Stare miasto to zaledwie 0,5 km 2, ale zakwalifikowało się ono na listę światowego dziedzictwa UNESCO, ze względu na wyjątkowo duże skupienie architektury secesyjnej. Ryga składa się aż z 47 mikrorejonów, czyli fragmentów porównywalnych do naszych osiedli. W skład społeczności wchodzą w podobnych proporcjach Łotysze i Rosjanie, którzy w sumie stanowią ponad 80% populacji. Pozostała ludność to Białorusini, Polacy, Ukraińcy i Litwini.
	Jak większość europejskich miast tak i to powstało na początku drugiego tysiąclecia naszej ery. Początek tradycyjnie dała osada rybacka, a miasto w obecnej formie założył 1201 roku biskup Albert von Buxhovden. Położenie miasta oraz wcielenie do Hanzy warunkowały kierunek rozwoju i szybko Ryga stała się jednym z najważniejszych portów Bałtyku. Przez kilkaset lat pozostawała też pod wpływami niemieckimi i szwedzkimi, co sprawiło, że wiele tu pozostaje naleciałości kulturowych z tego okresu. Przez 60 lat należała nawet do I Rzeczypospolitej. W tym okresie prężnie rozwinęło się tu rzemiosło i powstała pierwsza drukarnia. Po wojnach szwedzkich Ryga znów przeszła pod szwedzkie panowanie. Następnie w 1710 roku została opanowana przez Rosję, a po II wojnie światowej wcielona do ZSRR. Dopiero w 1991 roku ponownie stała się stolicą wolnego państwa Łotwa.
	Zwiedzanie oczywiście zaczęliśmy od starówki.



	Nasz przewodnik starał się przekazać nam jak najwięcej ciekawych informacji, ale chyba miał za słaby głos jak na taką grupę, lub zbyt małą siłę przekonywania....


	Powyżej widać Pomnik Wolności. Instalancja została wzniesiona w latach 1931–1935 przez architekta Ernestsa Štālbergsa wg. szkiców Kārlisa Zālego. Na szczycie 19-metrowego obelisku znajduje się dziewięciometrowa "alegoria wolności" – statua uosabiająca niezależność Łotwy. W swoich dłoniach trzyma trzy gwiazdy symbolizujące trzy historyczne regiony państwa: Inflanty, Kurlandię z Semigalią i Łatgalię.




	W wielu miejscach znaleźć można fragmenty murów miejskich.


	Kościół św. Piotra w Rydze jest jednym z największych zabytków architektury starej Rygi. W kronikach pojawia się o nim wzmianka już w 1209. Był to najważniejszy kościół w średniowiecznej Rydze. Znajdowała się przy nim jedna z starszych szkół w mieście.





	Stare Miasto rozbrzmiewa muzyką i gwarem. My natknęliśmy się na występy młodych ludzi tworzących sekcję dętą - grali przede wszystkim głośno, ale z radością i zaangażowaniem - więc przechodnie nie szczędzili groszy.


	Dom Bractwa Czarnogłowych - budynek usytuowany na ryskim Starym Mieście wzniesiony na początku XIV wieku i odbudowany po zniszczeniach wojennych w latach 1995-99. W budynku tym podpisano traktat ryski






	A to już Ryski zamek. Zamek został zbudowany w 1330 roku poza murami Rygi w pobliżu wcześniej istniejącego szpitala św. Ducha, po tym gdy mieszczanie zburzyli poprzedni zamek krzyżacki stojący w centrum starego miasta. W 1484 roku mieszczanie zniszczyli także ten zamek. Po porozumieniu w Wolmarze obiecali odbudować zamek w ciągu 6 lat ale odbudowa ciągnęła się do 1515 roku. Dodano wtedy dwie szerokie okrągłe baszty w narożach. W dniu 5 marca 1562 roku Gotard Kettler na zamku złożył hołd przedstawicielowi króla Polski. Zamek do 1621 był rezydencją namiestnika króla Polski i obsadzony był przez polską załogę wojskową. W 1582 roku na zamku rezydował król Stefan Batory. Twierdza została gruntownie odrestaurowana i powiększona pomiędzy XVII a XIX wiekiem. Kolejny remont przeprowadzono w latach 30. XX wieku, którym kierował architekt Eugen Laube. W 1938 roku rząd łotewski ogłosił, że zamek będzie odtąd siedzibą parlamentu. Od 1995 roku jest rezydencją prezydenta Łotwy oraz siedzibą kilku państwowych muzeów.

	A chłopaki zamiast pilnować pana Prezydenta wyskoczyli na dymka.... Ale przyznać trzeba że chłopaki ładne i mundury też malownicze....




	Gotycka zabudowa starego miasta.




	Kościół św. Piotra w Rydze jest jednym z największych zabytków architektury starej Rygi. W 1954 zaczęły się prace odnawiania kościoła. Wieża została odbudowana w latach 1968–1973; tym razem miała wysokość 123,25 metra, zaś odnowa pomieszczeń zakończona została w 1984. Na wieży znajduje się punkt widokowy z którego można podziwiać panoramę miasta. Nastawiłam się na wdrapanie się na górę - zebrałam siły i wyruszyłam. Po wdrapaniu się na ok 30 stopni okazało się, że dalej należy jechać windą.... †ak więc na szczyt dotarłam zupełnie nie zasapana.






	Tak, tak, to jest Pałac Kultury...




	A to jest charakterystyczna wieża telewizyjna.






	A to już nasz hotel, który okazał się przyzwoitym hotelem w dość zakazanej dzielnicy....



	Mimo podejrzanego wyglądu, otoczenie okazało się zupełnie spokojne, mogliśmy bezpiecznie odbyć wieczorny spacer, a następnie udać się na zasłużony odpoczynek po baaaardzo długim dniu.