Wewnątrz kościoła jest pięć ołtarzy. Ołtarz główny oraz ołtarze boczne (Najświętszego serca Pana Jezusa i Matki Bożej), a także ambonę i konfesjonały wykonano w warsztatach Zakładu Sztuki Kościelnej Buhl we Wrocławiu. W środku ołtarza głównego umieszczono obraz św. św. Piotra i Pawła, a po obu stronach figury św. Jadwigi i św. Elżbiety Turyńskiej. Ponadto ołtarz zdobi rzeźba przedstawiająca św. Michała i postacie czterech aniołów. W ołtarzu umieszczone zostały relikwie św. Wiktora i św. Innocentego. Boczne ołtarze są poświęcone Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i Matce Boskiej z Dzieciątkiem. Obrazy do ołtarzy zostały namalowane przez Juliana Waldowskiego w 1899 r. 

   Ołtarz Matki Boskiej Bolesnej – zawiera relikwie św. Męczenników: Candidusa, Feliksa, Klemencji. Obok Piety stoją pełni skupienia dwaj aniołowie ze świecznikami w ręku. Ołtarz ufundowali w 1910 roku Błażej i Ewa Goik z Trynku. Ołtarz boczny w formie tryptyku (Matki Boskiej Częstochowskiej) ufundował w 1912 r. mistrz rzeźnicki Jan Wowra. 

   Ołtarze wykonała firma Mayer z Monachium, a odrestaurował w latach 2007–2008 Zakład Konserwatorski z Lubaczowa.

   Ambona – bogato zdobiona, umieszczone są na niej płaskorzeźby przedstawiające Chrystusa i czterech ewangelistów.
Naprzeciw ambony, na filarze, znajduje się odlew, naturalnej wielkości, figury Chrystusa Nauczyciela wykonany w 1910r. przez firmę Mayer z Monachium.

   Marmurowa chrzcielnica uwieńczona drewnianymi figurami Pana Jezusa i Jana Chrzciciela upamiętniającymi chrzest w Jordanie jest darem mistrza budowlanego Jerzego Kuczory. Skradzione w 1996 roku figury zostały w 2001 r. zastąpione figurami z brązu, które wykonał śląski rzeźbiarz – Zygmunt Brachmański z Katowic.

   Organy, które wykonała firma Ernesta Kurzera z Gliwic ustawiono w kościele w 1899 roku. Posiadały 3 ręczne klawiatury, pedały, 2413 piszczałek metalowych i 598 drewnianych, 42 głosy. W 1917 roku parafia musiała oddać na potrzeby wojska 94 piszczałki z cyny. Instrument został rozbudowany w 1936 r. przez znaną firmę Gebrüder Rieger z Karniowa i ma obecnie 55 głosów, 42 rejestry boczne, 3 ręczne klawiatury i jeden pedał ze sterowaniem elektropneumatycznym. Ilość piszczałek przekracza 4000. Kolejne remonty organów przeprowadzono w latach 1987–1988 i 2008–2009. Od 1990 roku odbywa się tu międzynarodowy festiwal „Dni Muzyki Organowej”.

   W kościele znajdują się dwie Drogi Krzyżowe. Pierwsza została wyrzeźbiona w drewnie w 1934 roku w warsztatach Buhl we Wrocławiu. Jej konserwację i powrót do pierwotnej kolorystyki wykonał w 2006 roku Zakład Konserwatorski z Lubaczowa i obecnie Droga ta znajduje się w nawie głównej kościoła. W 1979 r. S.Szmuc wykonał techniką sgrafitto na ścianach obejścia prezbiterium  stacje „nowej” Drogi Krzyżowej. 

   Oryginalne witraże wykonała firma A. Klim z Raciborza. W prezbiterium nad głównym ołtarzem pierwotnie przedstawiono postacie Najświętszego Serca Pana Jezusa i Niepokalanego Serca NMP. oraz świętych Jana Ewangelistę, Marię Magdalenę, Jana Nepomucena i Barbarę. Witraże te zostały zniszczone w czasie drugiej wojny światowej. Po wojnie (w latach 1955–1956) zastąpione je nowymi przedstawiającymi (od lewej): św. Barbarę, św. Jadwigę Śląską, św. Apostołów Piotra i Pawła (patronów kościoła), św. Jacka, św. Wojciecha.
   W bocznej nawie, nad ołtarzem Najświętszego Serca Pana Jezusa znajduje się witraż Świętej Rodziny wraz z Trójcą Przenajświętszą, ufundowany przez budowniczego kościoła, ks. P. Buchali, proboszcza parafii Wszystkich Świętych.
   Po przeciwnej stronie kościoła, nad ołtarzem Matki Bożej umieszczono witraż przedstawiający NMP Królową Różańca św. Jej Boskie Dziecię przekazuje św. Dominikowi różaniec. Obok klęczy św. Katarzyna ze Sieny. Witraż ufundowany został przez Kongregację Różańca świętego z parafii Wszystkich Świętych.
   W 1911 r. założono witraż nad głównym portalem przedstawiający Baranka Bożego, któremu cześć oddają aniołowie. Dzieło zostało wykonane przez firmę Mayer z Monachium, a ufundowane przez rodzeństwo Dziwisch.
   W ostatnich latach dołączono nowe witraże przypominające najważniejsze wydarzenia, wykonane przez firmę Glassini z Chorzowa. 

   Pierwsze trzy dzwony z brązu: „Św. Maria”, „Św. Józef ” i „Św. Jerzy” odlane były w ludwisarni braci Ullrich w Apoldzie i uroczyście poświęcone 12 czerwca 1899 r. Posiadały napęd elektryczny. W marcu 1917 r. Niemieckie Ministerstwo Wojny zarządziło ich zarekwirowanie na cele zbrojeniowe. Nowe dzwony zamówiono dopiero w 1921 r. w odlewni w Bochum.

Największy dzwon – „św. Maria” (3405kg, średnica 1,88m) posiada napis po łacinie oznaczający: „ŚWIĘTA MARIO KRÓLOWO POKOJU, MÓDL SIĘ ZA NAMI. OD POWIETRZA, GŁODU I WOJNY WYBAW NAS PANIE”
Średni dzwon – „św. Józef” (2010kg, średnica 1,57m) posiada napis: „ŚWIĘTY JÓZEFIE OPIEKUNIE NASZ WEJRZYJ NA TWOJĄ RODZINĘ I STRZEŻ JĄ W ROKU PAŃSKIM 1922, W ROKU SREBRNEGO JUBILEUSZU KSIĘDZA PROBOSZCZA JÓZEFA JAGŁO”
Mały dzwon – „św. Jerzy" (943kg, średnica 1,38m) posiada napis: „ŚWIĘTY JERZY WALCZ ZA NAS. 538 PARAFIAN POLEGŁO NA WOJNIE 1914–1918. NIECH ODPOCZYWAJĄ W POKOJU” „NIKT NIE MA WIĘKSZEJ MIŁOŚCI, NIŻ TEN, KTO ODDAJE ŻYCIE ZA PRZYJACIÓŁ SWOICH J.15.15”