Reasumując, możemy przyjąć, że hasła narodowe niesione przez husytyzm natrafiły tu na podatny grunt. Okolicznością, która bez wątpienia wpłynęła na wybór Gliwic na rezydencję Zygmunta Korybutowicza, był obronny charakter Gliwic. 

   Na uwagę zasługuje fakt, że o ile o Bytomiu pisze Długosz, że "został zdobyty i opanowany", to o Gliwicach tylko "opanowane". Na temat pobytu Zygmunta Korybutowicza i innych przywódców husyckich w Gliwicach wypowiadają się historycy dość obszernie. O tym, że sam Zygmunt Korybutowicz czuł się panem Gliwic, świadczy dokument wydany w dniu 28. 11. 1430 roku rozpoczynający się jak następuje: 

" . . . Nos Jacobus de Brzeziowiz, capitaneus, Sigismundus, dei gra cia prin-ceps Lytuanie, dominus in Hluvitz, dominus Procopius, domini milites. . .". Zygmunt tytułuje się nie tylko księciem Litwy, lecz także panem w Gliwicach.

   W dalszym ciągu relacji wspomina jeszcze kronikarz o przywiezieniu skarbów do Gliwic i o karze jaka dotknęła sprawców..  Gliwice znajdowały się do 4 kwietnia 1431 r. w ręku Zygmunta Korybutowicza, który jak stwierdzają przekazy źródłowe i wnioskują badacze - posiadał tu swoją rezydencję i swój dwór. Utrata Gliwic na rzecz śląskich feudałów - zaciętych wrogów husytyzmu - nastąpiła niespodziewanie, w czasie, gdy Zygmunt Korybutowicz i jego towarzysze "rokowali" w Krakowie. Dość obszernie przedstawił zajęcie Gliwic J. Długosz. Z uwagi na to, że fragment ten jest bardzo ważny dla historii miasta i często cytowany przez historyków, przytoczymy go tutaj: 

   "Pod ten czas bowiem, kiedy książę Zygmunt i czescy kacerze rokowali w Krakowie z królem Władysławem, Konrad Biały, książę oleśnicki i kozielski, miasto Gliwice, kędy książę Zygmunt i Czesi odszczepieńcy siedlisko i jakby gniazdo sobie byli obrali, nocną porą, w cichości, za zdradą pewnego Ślązaka, Bernarda Rota, który między Czechami i wojskiem książęcia Zygmunta przez ciągłą zażyłość mir sobie zjednał, w środę po świętach Wielkiejnocy (1431 r.) przed świtem zbrojno opanował i znaczną część mieszkańców wymordował lub powięził, przy czym złupiwszy okolicę przyległą wielkie zabrał zdobycze...".

   Upadek twierdzy gliwickiej wpłynął ujemnie na losy Zygmunta Korybutowicza. Nie zrealizowane zostały ambitne plany księcia w stosunku do Gliwic. Jaką rolę przeznaczył Zygmunt Gliwicom? 

   Prawdopodobnie chodziło mu o stworzenie na Śląsku słowiańskiego państewka ze stolicą w Gliwicach. Położenie Gliwic w pobliżu granicy z Polską, przewaga żywiołu słowiańskiego zarówno w mieście jak i w całej okolicy, dobre warunki obronne i bliskość dróg handlowych wiodących na Dolny Śląsk oraz do Czech czyniły te plany realnymi. W okresie 1430 -1431 Zygmunt Korybutowicz reprezentował radykalny odłam husytyzmu, a będąc bratankiem króla polskiego bliski był rozbudzonym politycznie śląskim i czeskim Słowianom. 

   Obok sprzyjających okoliczności nie brak było jednak i poważnych przeszkód, które wpływały hamująco na realizację zamierzeń całego ruchu husyckiego. Sprawa Gliwic była tylko epizodem w całym kompleksie wydarzeń politycznych i tak ją trzeba ocenić. W historii Gliwic okres władzy husyckiej w Gliwicach należy bez wątpienia do jej najciekawszych kart. 

   Na uwagę zasługuje jeszcze wzmianka źródłowa wskazująca na to, że książę Zygmunt Korybutowicz został ostrzeżony przez sympatyków o zajęciu Gliwic przez Konrada Białego. W wyniku ostrzeżenia udało mu się ujść grożącego mu niebezpieczeństwa. Jest to jeszcze jeden dowód na to, że przywódcy husyccy cieszyli się tu szacunkiem i przywiązaniem. Echa sympatii husyckich mieszczan gliwickich odnajdziemy niejednokrotnie w wiekach następnych, a szczególnie w okresie reformacji.